Вершы ад А.

Павесіла партрэты продкаў у залатых рамах, і ў хаце стала добра, як у храме.

ВОСЬ ЯНА ШЧЫРАЯ ЛЮБОЎ ДА КНІГІ.
Альжбэта:
-- Мама, я хачу паехаць у Швецыю.
-- А чаму хочаш?
-- Можа, мы знойдзем там наступную кнігу пра Малога і Мядзьведзіка (аўтары Юя і Томас Вісландэры).
-- Дык я ж шведскай мовы ня ведаю.
-- Але ж ты мне ўсе кнігі перакладаеш (маецца на ўвазе, што ўсе з расейскай перакладаю, бо па-расейску не чытаем).
Праз некалькі дзён:
-- Мама, можа, з'езьдзім у твой Лунінец.
-- А чаму?
-- А раптам там ёсьць кнігі, якіх у Менску нам.
У Лунінец паедзем, давядзецца "знайсьці" там чароўную кнігу, якой няма ў сталіцы.

-- Альжбэта, знайдзі маю маму на фотаздымку.
-- Я ня ведаю...
-- А ты знайдзі найпрыгажэйшую дзяўчынку -- гэта і будзе мая мама.
Альжбэта знайшла адразу.